1. (a) yürüyerek ayılmak/kurtulmak.
    To walk off a headache. (b) ansızın terketmek.
(a) çalmak, yürütmek, aşırmak. (b) (yarışmada vb.) kazanmak.
To walk away with all the honors. To
walk off with the first prize.
(polis) hırsızı alıp götürmek Fiil
birini ansızın terk etmek Fiil